Beste Sinterklaas,
Ik heb een klacht. Een klacht die ik twee jaar geleden ook al onder uw aandacht heb geprobeerd te brengen. Toen heb ik u deze keurig volgens voorschrift in rijm in mijn schoen gestopt, maar helaas heb ik sindsdien nooit meer iets van u vernomen. Uiteraard begrijp ik dat u de afgelopen twee jaar vooral erg druk bent geweest met de klachten over uw personeelsbeleid. Nu u inmiddels wat nieuw personeel hebt aangenomen, wil ik u nogmaals wijzen op mijn bezwaar inzake de koers van uw bedrijf en de wijze waarop bepaalde personeelstaken worden ingevuld.
Ik ben mij er uiteraard van bewust dat wij leven in een tijd waarin het Sinterklaasfeest schippert tussen traditie en vernieuwing. Hierbij is in mijn ogen, misschien de belangrijkste verandering van de afgelopen eeuw, niet uw personeelsbeleid, maar de taken die u uw personeel geeft. De oude liederen die wij nog steeds tot u zingen, getuigen van deze grote verandering. Waarbij de belangrijkste tekst op dit gebied, terug te vinden is in het lied ‘Zie ginds komt de stoomboot’. Hierbij zingen jaarlijks nog vele kleine en grote kinderen de zin, ”Wie zoet is krijgt lekkers. Wie stout is de roe.”.
Hoewel u het eerste deel van de zin nog steeds in ere houd, is helaas het tweede deel inmiddels in onbruik geraakt. Uiteraard begrijp ik dat het in deze moderne tijd marketingtechnisch niet erg handig is om stoute kinderen de roe te geven. Nu zelfs ouders beschuldigd kunnen worden van kindermishandeling voor een simpele tik op de billen, moet u als Goedheiligman uiteraard aan uw reputatie denken. Ook uw Pieten kunnen zich geen risico’s meer veroorloven nu de kleur van hun roet al zo onder vuur ligt. Nog los van het feit dat hun handelingen, als uw personeel, uiteraard ook op u en uw bedrijf afstralen.
In het kader van het in ere houden en herstellen van goede en belangrijke tradities en personeelstaken heb ik daarom een voorstel. Zoals de laatste jaren is gebleken, kunnen modernisering en traditie hand in hand gaan en hoeven deze niet ten koste te gaan van uw bedrijf. Ik wilde daarom de roe op de volgende wijze in ere herstellen. Er zijn namelijk niet alleen stoute kleine kinderen, maar ook meer dan voldoende stoute grote kinderen die de roe verdienen. Ik hoor u al denken lieve Sinterklaas, dat ook het slaan van grote kinderen wordt gezien als mishandeling. En dat klopt, al zijn er meer dan voldoende die het verdienen. Ik zal echter, geheel politiek correct, geen namen noemen. U weet uit uw boek toch wie het zijn.
Ik heb het echter niet over zomaar stoute grote kinderen. Ik stuur u deze brief omdat ik u wil wijzen op een hele bijzondere groep grote kinderen. Een groep die het juist fijn vind als u en uw Pieten één avond tijd vrij zouden willen maken, om hen met de roe te geven. Ik heb het hierbij over kinksters Sinterklaas. Uiteraard niet allemaal, maar er is een zeker een deel dat u graag helpt om deze traditie in ere te herstellen. Tussen hen zitten namelijk grote kinderen die graag straf krijgen voor al het stouts dat ze het afgelopen jaar hebben gedaan. Mocht u dit zien zitten heb ik echter nog een speciaal verzoek. Dat is namelijk dat u voor deze groep het woord ‘lekkers’ uit de eerste zin, breder zou willen interpreteren. Voor sommigen van hen valt die roe namelijk ook onder lekkers. En nee, niet om op te eten, maar om er een pak slaag mee te krijgen. En u wilt toch niet dat deze lieve zoete grote kinderen die graag slaag krijgen, opeens stoute dingen gaan doen, zodat ze ook met de roe krijgen?
Dus Sinterklaas ik hoop dat mijn brief u ditmaal heeft kunnen bereiken en dat u mijn wens en argumentatie aandachtig zult lezen en in overweging zult nemen. Ik ben er echter van overtuigd dat voor u het herstellen en moderniseren van dit soort tradities net zo belangrijk is als voor mij.
Met vriendelijke groet,
erynn
P.S. Graag zou ik als beloning, voor het voordragen van dit goede idee, dit jaar door uw Pieten worden ontvoerd en in de zak mee worden genomen naar Spanje. Bij voorbaat dank…
